چند روز پیش آینه را دیدم. دیروز با دیدن آخرین ساخته‌ی تارکوفسکی، ایثار، دیدن اوّل‌بار هر هشت فیلم بلندش را تمام کردم. برای من آینه زیباترینِ فیلم‌های تارکوفسکی است. کودکی ایوان را هم خیلی دوست دارم. شیوه‌ی روایت داستان آینه سرراست نیست. بعد از دیدن دوباره‌ی فیلم و خواندن چند مطلب وبلاگی و مقاله درباره‌ی فیلم داستان را بهتر فهمیدم. زیبایی ِ مختصّ تارکوفسکی که با به تصویر کشیدن چهره‌ی انسان (و بیشتر عظمت چهره‌ی رنج‌کشیده)، طبیعت، آبِ روان و نقّاشی و موسیقی، نوشته‌ای حاصل خشم و بی‌خوابی
من، دوستانم، بچّه‌های صبح و پسر حداد
وضعیّت آخرالزمانی اسب تورین؛ تصویر کردن معکوس خلقت
آینه ,دیدن ,فیلم ,تارکوفسکی ,درباره‌ی ,چهره‌ی ,بهتر فهمیدم ,را بهتر ,داستان را ,فیلم داستان ,فهمیدم زیبایی
درباره این سایت